Een achtergestelde lening is een krediet waarbij de schuldeiser in geval van faillissement van de schuldenaar wordt achtergesteld. De achtergestelde schuldeiser komt in de volgorde van schuldeisers achter de concurrente (gewone) schuldeisers zoals de Belastingdienst, de banken en de crediteuren, en heeft slechts voorrang ten opzichte van de aandeelhouders, vennoten of inbrengers.
Overnamesituaties De achtergestelde lening komt veel voor in overnamesituaties. Potentiële kopers van bedrijven beschikken doorgaans over onvoldoende eigen middelen en de kredietcrisis veroorzaakte een terughoudende opstelling bij de banken om overnames te financieren.
Vaak wordt een beroep gedaan op de verkoper om een gedeelte van de koopsom in het bedrijf te laten als achtergestelde lening. Dit maakt een totale financiering mogelijk. Wel moet worden bedacht dat de financiële betrokkenheid van de verkoper na de overdracht complicaties kan oproepen.
De verkoper maakt door het verstrekken van een achtergestelde lening zijn persoonlijke financiële toekomst mede afhankelijk van de prestaties van zijn opvolger. Meestal heeft de verkoper ook geen stem meer bij de bepaling van het beleid. Is dat wel het geval, dan dreigt een ander probleem, namelijk een conflict tussen de verkoper en zijn opvolger. Het is dus zaak zowel de financiële (voorwaarden, duur) als operationele afspraken goed te regelen en vast te leggen.
Hogere rente Door de positie 'achter in de rij' loopt de verstrekker van een achtergestelde lening een hoger risico dat hij de hoofdsom of een gedeelte daarvan niet terugziet. In ruil daarvoor wordt vaak een hoger rentepercentage bedongen. De rente kan ook winstafhankelijk zijn.
Achtergestelde leningen kunnen in bepaalde gevallen worden gerekend tot het eigen vermogen. Dat leidt tot betere vermogensverhoudingen, iets wat de mogelijkheid tot additionele verstrekking van vreemd vermogen door banken en investeerders weer verruimt.
|