|
Wat is het juiste moment om je partner te betrekken bij het overnametraject?
Hoe eerder, hoe beter!
‘Married with children’, dat zijn de meeste kandidaat-kopers die een overname willen doen. Regelmatig zit er een onverbeterlijk Al Bundy-type tussen die denkt dat hij zijn vrouw Peg vooral overal buiten moet houden. ‘Overnames zijn mannendingen, de vrouw krijgt achteraf wel medegedeeld wat er gaat gebeuren’, is de gedachte. In de Amerikaanse sit-com Married with Children pakt het altijd anders uit voor Al Bundy. Buiten kan hij het mannetje spelen, maar thuis krijgt hij altijd de deksel op zijn neus en gaat het feest niet door.
Informeer en betrek
Bij participatiemaatschappijen kunnen ze hierover meepraten: regelmatig worden zij geconfronteerd met het afhaken van een kandidaat-koper in een laatste fase van de overname, omdat de partner het toch niet ziet zitten. Die koper heeft veel te lang gewacht met het praten met zijn partner. Wanneer is het juiste moment om daar mee te beginnen? Heel simpel: vandaag! Je hebt niet alleen de handtekening van je echtgenote nodig voor de financiering bij de bank, maar ook haar onvoorwaardelijke steun en vertrouwen. In heel praktische zin zal ze er genoegen mee moeten nemen dat jij tijdens en na het overnameproces heel veel tijd met dit bedrijf bezig zult zijn. Tijd en energie, die je dus niet aan iets anders kunt besteden. En het spaargeld, dat nu nog zo veilig achter de hand is, zal risicodragend verdwijnen in het bedrijf, terwijl je niet weet of en wanneer het ooit weer beschikbaar komt. Je hebt dus een partner nodig die uit het juiste hout is gesneden om partner van een ondernemer te zijn. De uiterste consequentie is: geen bedrijf of weg partner.
Verschillende rollen
Laten we het ook van de positieve kant bekijken. Heel veel bedrijven in het MKB zijn groot geworden doordat beide partners er gezamenlijk iets bijzonders van hebben gemaakt. Meestal hebben de partners dan totaal verschillende rollen in het bedrijf. Maar de focus op de toekomst, op wat er moet worden gedaan, wat je wilt met je gezin en je bedrijf, is dan voor beide partners in grote lijnen hetzelfde. Dat betekent dat ook de uitgangspunten in de belangrijke keuzes in het leven grotendeels de zelfde zijn. Het is dus zeer de moeite waard om te bezien of je partner in het bedrijf een rol zou willen spelen, en welke dat dan zou zijn.
Heel vaak kiest de partner er bewust voor om geen actieve rol in het bedrijf te spelen, maar om wel betrokken te volgen wat er in het bedrijf gebeurt. Vanuit de eigen visie of eigen werkachtergrond geeft de partner dan feedback en speelt zij waar nodig, de rol van partner-van-de-ondernemer. Op veel momenten is die rol belangrijk, bijvoorbeeld in contacten met het personeel of al tijdens het overnameproces.
Informeel samenzijn
Als het gaat om de rol van de partner, ligt er al relatief vroeg in het overnameproces een interessant moment. Na een paar gesprekken met de verkoper kan het een enorme stimulans voor het proces zijn als jullie een keer met de wederzijdse partners gaan eten of koffie drinken en zo over en weer nader kennismaken. Vooral als de verkoper iets ouder is, kun je tijdens zo’n informeel samenzijn meer te weten komen over zijn drijfveren om te stoppen. Met de echtgenotes erbij wordt dit vaak nog duidelijker uitgesproken. Zijn vrouw vindt bijvoorbeeld al een tijdje dat hij ermee moet stoppen, omdat dat beter is voor zijn gezondheid. En wanneer zijn echtgenote positief is over jou als koper, dan zal ze een ambassadeur voor je zijn en op de achtergrond een drijvende kracht achter de overdracht worden. Met de partners erbij vindt zo’n gesprek ineens in een heel andere sfeer plaats dan tijdens de onderhandelingen.
Praktijkvoorbeeld: Buiten gemeenschap van goederen
Een MBI-kandidaat die ik enkele jaren geleden meemaakte, had – en heeft die gelukkig nog steeds – een echtgenote die absoluut geen risico wilde lopen. Zij had een eigen carrière, eigen inkomen, eigen geld en ze waren in het verleden heel bewust buiten gemeenschap van goederen gehuwd. Onder geen beding wilde ze al het spaargeld, het woonhuis en de overwaarde daarop, wat ze samen hadden opgebouwd, in de waagschaal stellen. Wel begrijpelijk. Zij maakten samen de afspraak dat hij € 300.000,- uit hun gezamenlijk vermogen mocht besteden om te investeren. Aan hem was de uitdaging om met de bank rond te maken dat de rest van het vermogen geen risico zou lopen. Dat is hem uiteindelijk gelukt, maar dat was ook te danken aan de hoogte van het bedrag. Na ruim een jaar zoeken vond hij een fantastisch mooi bedrijf. De bank nam genoegen met een extra borgtocht van hem alleen, zonder aanvullende hypotheek op het woonhuis. Maar dat was wel in 2007, vóór het uitbreken van de financiële crisis. Of dat nu ook nog zou zijn gelukt, durf ik niet met zekerheid te voorspellen.
Dit artikel komt uit het boek ‘De overname – een heldenreis’
Meer columns lezen?
 Marjon De Stefano-Poulus werkt sinds 2006 als zelfstandig adviseur en coach vanuit haar bureau Via-Vista voor ondernemers in het midden- en kleinbedrijf. Bij de meeste van haar klanten speelt het thema van een aanstaande wisseling van eigendom en management van het bedrijf. "Het is mijn rol om de betrokkenen voor te bereiden op alle facetten die hierbij aan de orde komen. Dit zijn niet alleen de zakelijke facetten, maar juist ook de persoonlijke en – indien van toepassing – de aspecten van het familieverband".
|
|
